,

Bron van levend water


God als voedingsbron

[ld_video]

“Blijf in mij”, zegt Jezus in een metafoor van de wijnstok.

In die metafoor is God de wijnboer. De eigenaar die wijnstokken heeft om later heerlijke wijn van te kunnen maken.
Jezus is de wijnstok. De stok waaraan de wijnranken kunnen groeien.
Wij zijn de wijnranken. De takken waaraan de druiven (de vruchten) kunnen groeien.

Jezus noemt het niet in zijn verhaal, maar langs wijnstokken worden vaak wijnrekken gezet. Deze rekken ondersteunen de ranken, zodat ze niet van de stok af ‘knakken’. Mark John Comer koppelt deze wijnrekken in zijn boek ‘De radicale uitbanning van haast’ aan ‘regels’ en ‘afspraken’ die we met onszelf afspreken – discipline.

  • De wijnbouwer ent de wijnranken op de wijnstok – dat kunnen zij niet zelf doen.
  • De wijnbouwer snoeit de wijnranken, zodat ze meer vrucht zullen dragen.
  • De wijnstok geeft de voeding aan de ranken, zodat zij de vrucht ook kunnen ontwikkelen.
  • Wij mogen vrucht dragen en doen we dat niet dan hakt de wijnbouwer ons af en gooit ons in het vuur.

Door gehoorzaamheid aan afspraken die we maken worden we ondersteund om ‘in Jezus te blijven’. Het latijnse woord voor gehoorzaamheid is ‘obedire’ en het heeft in zijn betekenis iets van letterlijk je ‘oor neigen naar…’ en ‘luisteren naar …’. Kloosterlingen ontdekten daarnaast door hun ervaring ook dat gehoorzaamheid en discipline vrijheid geeft. Het gaat dus niet om een wettische gehoorzaamheid aan regels, maar om een liefdevolle zorg voor God, jezelf en anderen, waarbij je dingen afspreekt met God, jezelf en anderen als ondersteuning.

Weer en wind

We staan als wijnranken in weer en wind op het land. Wijnranken worden niet even van de wijnstok gehaald door de wijnbouwer om in de schuur te staan tijdens stormen. Ook de wijnstok zelf blijft altijd op het land staan, want een wijnrank die eraf gehaald wordt kan het niet overleven.

Dus, ook als we in Jezus blijven zullen we stormen, droogte, wind, regen en hagel ervaren in ons leven. Maar we groeien, dragen vrucht en blijven groen.

,

Loslaten

Helderheid
 Bron (Inspirator) – Herberg

Je zorgen loslaten

Ken je dat? Dat je je zorgen bij God neerlegt en direct weer terug neemt, zodat je je er nog steeds zorgen over maakt?

Corrie ten Boom gaf in haar lezingen een mooie metafoor hiervoor. Ze nam dan een koffer mee vol stenen. We hebben allemaal wel een koffer of rugzak voor zorgen en problemen op onze rug en die problemen drukken zwaar op ons. Als we bidden dan brengen we onze zorgen bij God en Corrie ten Boom haalde dan de stenen één voor één uit de koffer die ze mee had genomen. En ze gaf er voorbeelden bij. Zo zou ikzelf bijvoorbeeld kunnen bidden: “Heer, wilt u mijn zorgen over mijn gezondheid in uw handen nemen?” en dan kan ik een steen uit mijn rugzak halen en wegleggen op tafel. En ik kan bidden: “Heer, wilt u mij morgen kracht geven als ik een training ga geven, want ik heb veel pijn en maak me zorgen of het morgen wel lukt” en ik kan nog een steen uit mijn rugzak halen en op tafel leggen. Zo kan ik alle stenen uit mijn rugzak halen en al biddend voor Gods voeten brengen.
Als Corrie ten Boom dan klaar was en al haar stenen uit de koffer had gehaald zei ze “amen” en raapte ze direct alle stenen weer bij elkaar om ze weer in de koffer te doen….
Zo doen wij het ook vaak… we leggen al onze zorgen bij de Heer neer en zodra we ‘amen’ hebben gezegd nemen we alle zorgen weer terug en gaan we er zelf weer mee aan de slag.

Heel vaak laten we onze zorgen niet écht los en leggen we ze niet écht in de hand van God! Ja, heel even…, maar zodra ons gebed voorbij is laten we het weer los.

Kun jij je zorgen en problemen écht in Gods hand leggen?

Acties:

  • Ga verder met het onderwerp: Overgave!
,

Overgave

Helderheid
 Bron (Inspirator) – Herberg

Leven in Overgave

Iemand vertelde mij een prachtige metafoor om het verschil tussen loslaten en leven in overgave duidelijk te maken. We spreken met elkaar namelijk best wel vaak over leven in overgave en loslaten als zijnde ‘hetzelfde’. Maar stel dat jouw problemen een stuiterbal zijn die je vasthoud en die aan een elastiek zit dat vast zit aan de muur van de ruimte waarin je verblijft. Jij staat in het midden van de ruimte. Het probleem trekt dus constant aan je, want jij houd de stuiterbal vast en het elastiek staat strak gespannen. Een probleem hebben is dan ook zwaar!

Als je jouw probleem ‘loslaat’ dan begint de stuiterbal door de kamer heen te stuiteren en het elastiek zorgt ervoor dat de stuiterbal alle kanten opgaat. Wat je ook zult doen in die ruimte, de stuiterbal (je probleem) kan je elk moment weer raken. En dat gebeurt vaak ook in ons leven. We proberen problemen los te laten en na een tijdje merken we dat het probleem ons toch weer raakt. Het lijkt wel alsof onze problemen ons af en toe in het gezicht knallen.

Als je jouw probleem echter ‘overgeeft’ aan een ander, je geeft de stuiterbal aan iemand anders over, dan heb jij geen last meer van het trekkende probleem en het probleem stuitert ook niet rond in je leven om je af en toe weer te raken.

Als christen heb ik God aan wie ik mijn problemen mag overgeven. Aan wie ik zelfs mijn hele leven mag overgeven!

Aan wie kun jij jouw problemen overgeven? Durf je hulp te vragen? Durf je het samen met anderen te doen? En heb jij een God in jouw leven die jouw problemen wil overnemen als jij het overgeeft? Die zelfs je hele leven wil dragen en bij wie jij vol vertrouwen in afhankelijkheid kunt leven?

Overgave aan God

Durven we ons hele leven aan God te geven? Durven we onszelf ‘over te geven’ en te leven in overgave? Henk Binnendijk sprak in een prachtige preek over volledige overgave en gaf een heel mooi voorbeeld.

Stel een koorddanser spant een touw tussen twee bergtoppen en loopt over het touw naar de overkant van het diepe ravijn onder hem. Er komt heel veel publiek op af en iedereen is vol verwondering van deze knappe prestatie op grote hoogte.

Dan vraagt de koorddanser aan het publiek: “Geloven jullie dat ik dit ook kan met een kruiwagen?” “Ja, dat geloven wij!”, roept het publiek. En de koorddanser loopt met een kruiwagen over het touw, nog een keer naar de overkant. Het lukt en het publiek juicht.

Dan vraagt de koorddanser: “Geloven jullie dat ik dit ook kan met zand in de kruiwagen?” “Ja, dat geloven wij!”, roept het publiek enthousiast. En de koorddanser loopt over het touw met een kruiwagen vol zand en het lukt hem.

Dan vraagt de koorddanser: “Geloven jullie dat ik dit ook kan met een persoon in de kruiwagen?” “Ja, dat geloven wij!”, roept het publiek terwijl het juicht. En dan wijst de koorddanser één persoon aan in het publiek: “Jij, ga jij maar in de kruiwagen zitten”. “Ben je gek!”, zegt deze persoon, “dat durf ik niet!”

En zo… zo is het ook vaak met ons geloofsleven. We geloven dat God alles kan en alles doet, tot we zelf in de kruiwagen moeten stappen. Henk Binnendijk vertelt hoe hij in de kruiwagen is gestapt toen hij jong was, zijn hele leven aan God gaf en gezegend werd. Hij vond het eng en was bang met kruiwagen en al naar beneden te storten, maar hij deed het ondanks dat toch!

Halve overgave

We zijn dus vaak geneigd ons maar gedeeltelijk aan God over te geven. Ook Corrie ten Boom sprak daar over en ze maakte het zichtbaar met een glas en een kan water. Als jij je volledig aan God overgeeft dan kun jij volledig gevuld worden met zijn liefde en ga je daarvan ook aan alle kanten overstromen! Dan heb je een gezegend leven en komt er niets meer van jezelf, maar krijg je alles van God in je leven.

Corrie ten Boom pakte een glas en hield het op z’n kop. Als het glas op z’n kop is en gericht op de aarde dan kan Gods liefde er niet in stromen en kun je er ook niet van overstromen. Ze goot een beetje water uit de kan over het glas en uiteraard komt er geen water in het glas. Maar zegt ze erbij: zo is het niet in ons leven, we geven ons zeker wel een beetje over aan God. Dus draait ze het glas een kwartslag, alsof we ons 50% aan God overgeven. Maar ook dan kan er geen water in het glas komen als ze erover heen giet. En ook daarbij zegt ze dat het ook zo vaak niet is in ons leven, we geven ons heus wel meer over aan God. En ze draait het glas nog een stukje verder alsof we 90% van ons leven aan God geven en het glas ‘schuin houden’. Als ze er nu water in giet dan komt er inderdaad water in het glas, we kunnen nu gevuld worden met Gods liefde. Maar het stroomt er maar aan één kant uit! Pas als we ons volledig overgeven aan God en we 100% op God gericht zijn kan het water aan alle kanten het glas overstromen.

Zelf had ze nadat ze bevrijd was uit het concentratiekamp gezegd dat ze de hele wereld over wilde reizen om over God te vertellen, maar… niet naar Duitsland. Ze had zich ook maar 90% overgegeven aan God. Pas toen zij dit besefte en bad dat ze dan ook wel naar Duitsland gezonden wilde worden voelde ze weer de werkelijke verbinding met God. En ze vond in Duitsland vrienden en vergaf haar vijanden waardoor ze de oceaan van Gods liefde kon aanraken. En daarover vertelt zij aan de hand van deze metafoor met het glas.

Voor hoeveel procent geef jij je over?

Toen ik chronisch ziek werd heb ik mijn leven aan God overgegeven en wilde ik datgene doen wat God van mij vroeg om te doen. Ik had nog maar weinig energie en moest dus altijd kiezen welke activiteiten ik wel en welke ik niet zou doen.

Zo had ik echt geen energie om een hele dag vrijwilligerswerk te doen bij een christelijk evenement. Maar God zei me te gaan, ik ging en ik werd gezegend! Ik was waardevol en van betekenis op die dag voor veel mensen en God gaf mij de kracht. Hij gaf me ook de kracht om de dagen erna de pijn en uitputting te verdragen tot ik weer opknapte.

Maar meestal vroeg God niet zulke zware dingen van mij, maar mocht ik coachen, trainen en begeleiden. Ik dacht dat ik in overgave leefde, maar tijdens een gesprek met een lieve collega en vriendin ontdekte ik dat ik de 75% van mijn gezondheid die ik kwijt was wel had overgegeven aan God, maar de overige 25% van mijn gezondheid wilde ik graag houden. Ik was ontzettend bang om achteruit te gaan. Als ik aan de toekomst dacht en de onzekerheid of ik dan nog zou kunnen doen wat ik deed dan werd ik bezorgd.

In gebed en gesprek mocht ik ook de rest van mijn gezondheid aan God overgeven. Achteraf heeft God dat gesprek zo geleid, want een maand later bleek uit testen en onderzoeken dat ik inderdaad achteruit was gegaan. Maar nu maakte mij dat niet meer bezorgd! Ik weet nu dat mijn leven in Gods hand is en Hij ervoor zal zorgen met zijn wijsheid.

Natuurlijk bid ik voor genezing en God heeft dat gebed ook verhoort! Hij genas mij geestelijk en emotioneel! Lichamelijk heeft hij nog geen genezing gegeven, maar gebruikt hij mij, inclusief mijn ernstige beperkingen, wel voor Zijn Koninkrijk!!

Natuurlijk heb ik bij elke acteruitgang te maken met rouw en afscheid nemen van mogelijkheden, maar ik vertrouw op God en maak mij geen enkele zorgen meer! En ik merk dat het ‘overgeven van mijn leven aan God’ een proces is wat ik soms moet herhalen en bevestigen voor mezelf, maar doordat ik me daarvan bewust ben lukt mij dat nu ook steeds weer opnieuw!

Ik laat mijn gezondheid niet los, maar heb het wel over gegeven. Dat betekent dat ik dus goed voor mijn gezondheid zorg waar ik dat kan en dat ik mijn oor te luisteren leg bij God om te horen wat Hij wil dat ik doe.

Acties:

  • Maak het werkblad

Volg jij deze online module zonder persoonlijke begeleiding en merk je dat je toch graag die persoonlijke begeleiding zou willen? Meld je dan via deze link aan voor een GRATIS kennismakingsgesprek en dan bespreken we de opties!

,

Dagelijkse voeding

Helderheid
De Bron (Inspirator) – Herberg

Geloven

Je begint met geloven
en je eindigt met zien

Augustinus

Geloof kan verlichten

Voor mij is mijn geloof ontzettend belangrijk. Zeker als ik kijk naar het dragen van mijn zware rugzak. Ik geloof dat ik de kracht krijg om mijn rugzak te kunnen dragen en dat, waar nodig, ik ook gedragen word.

Geloof heeft veel mensen al geholpen bij het dragen van de zware lasten.

In de Bijbel wordt het geloofsleven vaak vergeleken met de fasen in een mensenleven van geboorte tot volwassenheid. Geloven als een kind, groeien naar geestelijke volwassenheid, enz. Het geloofsleven wordt met veel, voor ons herkenbare, dingen vergeleken, het gaat altijd over groei en wat nodig is om tot geestelijke groei te komen.

Het geloof dat wij hebben wordt vergeleken met een mosterdzaadje (Mattheüs 17:20 en Lucas 17:6)! Wij zijn zo’n mosterdzaadje. Het zaad wordt gezaaid. Het valt in de aarde. God zaait ons uit over de wereld. Wij zijn in de wereld gezaaid om te zijn als een licht in de duisternis, als zout in een flauwe maaltijd. Uiteindelijk worden we een grote boom, geplant aan waterstromen, die zijn vrucht geeft op zijn tijd. Ons blad verwelkt niet en alles wat we doen lukt… We staan in vuur en vlam voor God.

Een vuur is zeer aanstekelijk! Hoe snel verspreidt vuur zich niet van de ene plek naar de andere plek? Alles wat in de buurt komt wordt aangestoken, niets ontkomt aan de warmte van het vuur. Als ons geloof zo mag zijn… hoe bijzonder en wonderlijk zou dat zijn!

De Bijbel als basis

Er zijn verschillende manieren hoe je met de Bijbel om kunt gaan in je leven.

  1. Je kunt de Bijbel lezen en de situaties in je leven zo creëren dat ze passen bij wat de Bijbel zegt en erop vertrouwen dat als de Bijbel dat zegt het ook zo zal werken
  2. Je kunt situaties creëren en vervolgens in de Bijbel kijken voor de bijpassende tekst en of wat de Bijbel zegt in de praktijk ook écht zo uitwerkt

Er zijn mensen die graag eerst willen onderzoeken of de Bijbelse principes in de échte wereld ook werkelijk zo uitpakken en werken als je zou willen. Zij gaan bijvoorbeeld ook met psychologische principes naar de Bijbel toe om te ontdekken dat wat ‘in de wereld’ wordt gebruikt ook in de Bijbel staat en vol Bijbelse principes zit.

Maar er zijn ook mensen die eerst de Bijbel onderzoeken en vooraf geloven dat als zij gaan toepassen wat de Bijbel zegt het zal werken en uit zal pakken zoals zij willen. Later ontdekken zij dan bijvoorbeeld dat ze, onbewust, psychologische principes gebruiken die ‘de wereld’ ook gebruikt, maar dat hadden ze op voorhand niet in de gaten.

Welke van de twee is beter?

Gelukkig de mens
die niet meegaat met wie kwaad doen,
die de weg van zondaars niet betreedt,
bij spotters niet aan tafel zit,
maar vreugde vindt in de wet van de HEER
en zich verdiept in zijn wet, dag en nacht.

Psalm 1 : 1-2

en zich verdiept in zijn wet, dag en nacht…
Leven vanuit de Bijbel betekent dat je dag en nacht Gods woord leest en je verdiept in zijn wet (zijn woord) zoveel als je kan.

Belangrijk is dus dat je Gods woord blijft onderzoeken. En dat jij je blijvend laat inspireren. De mensen die eerst willen onderzoeken of het klopt en dan Bijbelteksten vinden bij de situatie die ze gecreëerd hebben lijken ook een beetje op de ‘ongelovige Thomas’ en zeggen eigenlijk: ‘Eerst zien en dan geloven’. Zelf wil ik vanuit de Bijbel leven en daarmee bedoel ik dat ik de Bijbel lees en mijn leven zo wil inrichten dat het past bij wat ik lees.

Hoe leef jij?
Ik hoop dat je blijft onderzoeken!

Elke dag mag je de nieuwe dag beginnen met het lezen in de Bijbel en ontdekken wat God je te zeggen heeft!

Acties:

  • Heb jij al een dagelijks moment van stilte, meditatie en Bijbel lezen? Plan het in, elke ochtend weer opnieuw!