Helderheid
Bron (Inspirator) – Startpunt
Kun je jezelf wel positief denken?
Veel coaches, therapeuten en psychologen helpen hun cliënten om ‘positiever te gaan denken’. We proberen onze problemen dan te bestrijden met gedachten die zeggen dat het allemaal wel goed komt. Een andere manier die mensen vaak gebruiken is jezelf proberen te overtuigen: ‘Maar het is tot nu toe toch altijd goed gegaan op feestjes? Waarom ben je dan nu ineens bang dat je voor paal staat?’. Ook dit is een manier om te proberen problemen op te lossen met ‘anders denken’. Je helpt jezelf hier ook niet altijd mee. Je kunt wel ‘denken’ dat je problemen niet bestaan, maar daarmee los je je problemen niet op.
Je helpt jezelf het beste door problemen te erkennen. Dit kun je doen door erover te praten en vooral door te proberen om ‘niet direct op zoek te gaan naar oplossingen’.
Dit is de werkwijze bij Acceptance & Commitment Therapy (ACT) wat ik in mijn praktijk regelmatig gebruik. Dat is een vrij nieuwe stroming binnen de psychologie die op een aantal vlakken verschilt van andere stromingen. Het belangrijkste verschil is dus dat ACT niet doet aan ‘positief denken’. Volgens ACT werkt dit helemaal niet.
Je hebt waarschijnlijk zelf ook wel ervaren dat je het denken niet kunt sturen, en dat je helemaal geen controle hébt over je negatieve gevoelens. Je kunt in de plaats van je negatieve gedachte (ik ben niet goed genoeg) wel een positieve gedachte zetten (ik ben goed genoeg), maar dat voel je niet direct zo!
Bestrijden heeft dus kennelijk geen zin. En dus is het heel belangrijk dat je je problemen erkent. Mag je pijn hebben? Mag je dingen moeilijk vinden? Mag je vervelende gedachten hebben, zónder dat deze direct overschreeuwd moeten worden door positieve gedachten? Kijk of je ruimte kunt maken voor alles wat je liever niet zou willen ervaren in je leven, én waar je geen controle over hebt.
Wat wil jij nu echt?
Ik wil jou daarom vragen om open te staan voor nieuwe ervaringen, hoe raar ze op het eerste gezicht ook lijken. Ik wil je vragen om ‘onbevangen’ in het traject te staan.
We gaan samen onderzoeken hoe jij je leven wil leiden. En daarvoor ga je weer hardop dromen. Een valkuil is dan dat je hoofd verstandig gaat proberen te doen, door met argumenten te komen die beginnen met ‘ja maar…’. Bijvoorbeeld: je krijgt het idee om een wereldreis te gaan maken. Je hoofd reageert vervolgens met: ‘Ja maar, dat kan toch helemaal niet? Ik heb twee kleine kinderen! En buiten dat is het financieel helemaal niet haalbaar’. Deze manier van reageren is heel begrijpelijk.
Toch wil ik je vragen om dit soort wilde plannen bespreekbaar te maken. Of het allemaal haalbaar is wat je wilt bereiken, dat zien we dan wel weer. Het gaat erom dat je leert om ‘vrij te denken’ over wat je met je leven wil. Als je weet wat je eigenlijk zou willen doen met je leven, dan weet je ook waar je uiteindelijk het meest gelukkig van wordt.
Het geeft dus niets als je dingen bedenkt die volgens je hoofd helemaal never nooit haalbaar zijn. Ons hoofd roept vaak bij voorbaat dat iets toch niet kan. Maar het grappige is dat ons hoofd dat helemaal niet altijd zeker kan weten. Wie zegt dat een wereldreis op termijn niet haalbaar is? Wie zegt dat je niet die baan kunt vinden waar je al jaren van droomt? We nemen negatieve gedachten heel snel heel erg serieus, maar is dat eigenlijk wel terecht? Het idee is hier dat ons hoofd de toekomst niet kan voorspellen. Misschien is er dus wel veel meer mogelijk dan ons hoofd ons wijs maakt.
Vermijdings-strategieën
Onze automatische reactie op vervelende gevoelens is dat we zo veel mogelijk proberen te vechten of te vermijden. We willen ons natuurlijk niet de hele tijd rot voelen. Dit vermijden kan op verschillende manieren.
Je kunt moeilijke situaties voorkomen, door bijvoorbeeld niet naar feestjes te gaan of bepaalde mensen te vermijden.
Ook kun je op het moment dat je je rot voelt afleiding zoeken, zodat je niet te veel let op dat vervelende gevoel (bijvoorbeeld door op je telefoon het laatste nieuws te bekijken, kleren te gaan kopen of te ontkennen dat je je rot voelt).
Ten slotte kun je het vervelende gevoel verdoven, door middelen te zoeken die je helpen de pijn te verzachten (drank, drugs, medicijnen, eten of roken). Iedereen zal alle drie de vormen wel eens gebruiken.
Acties:
- Maak het werkblad. Als je er vragen over hebt kun je het meenemen naar de gesprekken
Als je vragen hebt of ergens tegenaan loopt kun je deze altijd in een persoonlijk gesprek stellen. Als je (nog) geen persoonlijke gesprekken hebt dan kun je altijd een mailtje sturen met je vragen naar [email protected] en dan kijken we samen of het via de mail kan of dat we één of meer afspraken plannen voor persoonlijke begeleiding.
[1] Bron: Gijs Jansen, Tim Batink, Time to ACT! (2014, Thema)